દ્રશ્ય અને શ્રાવ્ય–પૃથ્વી વતન…. January 31, 2015
Posted by devikadhruva in : Uncategorized , add a commenthttps://www.youtube.com/watch?v=JQ9lu-ANlWM
ધૂમ્મસનો ધાબળો…. January 27, 2015
Posted by devikadhruva in : અગદ્યાપદ્ય , add a comment
વહેલી સવાર.
હું ને મારી કાર.
ધૂમ્મસનો ધાબળો,
ને
સૂતેલો સૂરજ.
આસપાસ બધે જ
અંધકાર, ધોળો અંધાર.
માત્ર
બે ડગ આગળ જ
ગાડીની આગળની લાઈટનો ઉજાસ.
એટલાં જ ઉજાસથી,
ખુલતો જતો રાહ..
ધીરે ધીરે,
ધૂમ્મસને ચીરતી,
કિરણોની ઝીણી ધાર.
દ્રષ્ટિ ફક્ત થોડી જ આગળ,
ભીતરે?!!
કંઈક એવું જ..
થોડી નજર,
અજવાળું..પ્રકાશ…
વહેલી સવાર.
ગાડી હંકારતી હું,
કે
મને હંકારતી એ?!!
દ્રશ્ય અને શ્રાવ્ય-તડકો. January 23, 2015
Posted by devikadhruva in : Uncategorized , add a comment
દ્રશ્ય અને શ્રાવ્ય-તડકો.
દ્રશ્ય અને શ્રાવ્ય-પૂરવનો જાદુગર- કાવ્ય-પઠન January 10, 2015
Posted by devikadhruva in : કાવ્યપઠન , add a commentclick this linkઃ
https://www.youtube.com/watch?v=66W5ToeJKgI&feature=youtu.be
પૂરવનો જાદુગર આવે,
છાબ કિરણની વેરે;
હળવે હાથે ધીમુ સ્પર્શે,
પડદા પાંપણના ખોલે.
અંગ મરોડે જૂની વાતે,
આશ નવી કોઇ લાવે;
ઊંચે આભલે નર્તન કરતે,
રંગ અનોખા વેરે.
કોમળ સવારે, તપ્ત મધ્યાન્હે,
શીળો બને સમી સાંજે;
સુદૂર સાગરે ડૂબી અન્તે,
પુનઃ પ્રભાતે પધારે.
જાદુગરનો ખેલ અનેરો,
ખુબ ખુબીથી ખેલે;
પૂર્વ દિશાથી સૂરજ આવે,
છાબ કિરણની વેરે.
ચિરાડ …
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , add a comment
અહમની આ દિવાલ તૂટી, પથ્થર વચ્ચે કૂંપળ ફૂટી.
ઘૂંટી ઘૂંટી મહેંક મધુરી, ઝરણાં સરખી કેવી છૂટી!
ચિરાડ કહો કે તિરાડ જુઓ,
જોઉં મધ્યે ખીલ્યાં ફૂલો,
કોઈ કળી શાને મૂરઝાયે,
તેજ, પાણી ને પવન લ્હેરાયે,
ઝુમી ઝુલે ડાળી ડાળી, નાજુક નમણી દિલને લૂંટી
કોમળતાની કલા અનોખી, પથ્થર હૈયે કૂંપળ ફૂટી…..અહમની
અડિયલ પથ્થર મંદિર જઈ જઈ
તીણા તીણા પ્રહારો ઝીલી
શિલ્પી-ટાંકણે ઘડાઈ ગયો,
ને મૂર્તિ બની પૂજાઈ ગયો!
તોડો, તોડો, દોડી દોડી, આસુરી સહુ વૃત્તિઓ ખોટી,
મોડી,છોડી,ભૂલી ચિરાડ, પથ્થર હૈયે કૂંપળ ફૂટી……અહમની
૨૦૧૫ January 2, 2015
Posted by devikadhruva in : Uncategorized , add a comment
