“મ”-માની મમતા- March 16, 2008
Posted by devikadhruva in : શબ્દારંભે અક્ષર એક , add a commentમાર્ચનો મહિનો મૈયરને માર્ગે,
માવડીની મમતા મનડાને માળે.
માનવ મહેરામણ મેળામાં મ્હાલે,
મનડું મારું માતમ મનાવે………
મધુવનમાં મોગરા મઘમઘ મ્હેંકે.
માનિની માલણ મંદ મંદ મરકે,
માઝા મૂકીને મેળો મસ્તીથી માણે,
મોસમ મધુરી મને મૂંઝવી મારે…….
મેઘના માવઠે મોસમ મરોડાયે,
માની મૂક મુદ્રામાં મૃત્યુ મુરઝાયે,
માર્ચનો મહિનો માતને મંદિરિયે,
માવડીની મીઠી મમતા મમળાવે……..
*********************************************************************
આજે માર્ચની પંદરમી તારીખ….
“બધું સરસ સરસ હતું અને અચાનક મા માર્ચમાં ગઇ” એ ભાવ મેં બે વિરોધી
વર્ણન દ્વારા, માના “મ”ને સહારે, વ્યક્ત કરવાનો પ્રયત્ન કર્યો છે.“
આશા છે સૌને અભિપ્રેત થશે.
“મ”નું મુક્તક March 9, 2008
Posted by devikadhruva in : શબ્દારંભે અક્ષર એક , add a comment
મેવાડની મીરાંને માધવની મમતા,
માધવને મથુરાના માખણની મમતા,
મથુરાને મોહક મોરલીની માયા,
મૈયાને મોંઘેરા માસુમની મમતા.
********************** ******************************* ******************************** ****************
“મ”ની મથામણ, માની મમતા સાથે કરતાં કરતાં, માર્ચ મહિનામાં અચાનક દૂ…ર દૂ…ર ચાલી ગયેલી માના મનગમતા માધવ સાંભર્યા…ટેપરેકોર્ડરમાંથી પણ “‘મેહુલો ગાજે ને માધવ નાચે” સૂર સંભળાયા.ને પછી તો તરત જ સાવ સરળતાથી,કઇંક એવા જ લયમાં, ઉપરોક્ત પ્રથમ બે પંક્તિ સ્ફૂરી આવી.બાકીની બે પંક્તિ મારી મિત્ર અને માર્ગદર્શક સમી,સંગીતની સાધક, સૌથી નાની બેનના સહકારથી સર્જાઈ.
આશા છે,ગમશે.
“ન”ની નજર March 2, 2008
Posted by devikadhruva in : શબ્દારંભે અક્ષર એક , add a comment“ન”ની નજર
નિલમ નામે નાર નવેલી,
નાજૂક નમણી નખશીખ નીરાળી,
નર્તન નિહાળવા નગરે નીકળી,
નશીલા નયન નમતાં નજરાઇ.
નેહ નીતરતી નજર નખરાળી,
નીરવ નામે નરથી નજરાઇ.
નૂપુર નાદે નવલખ નોરતે,
નાચતાં નાચતાં નાર નજરાઇ.
નિર્મલ નદીના નીર નીરખતી,
નિરવ નામે નરથી નજરાઇ.
એક મુક્તક February 27, 2008
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , add a comment
નીંદરની દેવી નિત્ય રાત્રે,
શબ્દ-આગિયા ઉડતા લાવે;
હ્ર્દય અશ્વ પર સવાર થઇ,
સવાર થતાં તો સરકી જાયે..
યાદોના છીપલાં February 17, 2008
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , 1 comment so far
મર્કટ મનડું કેવું ભટકે,
હો બધું તો યે કંઇક ખટકે;
દડ દડ દડ દડ આંસુ ટપકે,
ના જાણે ક્યાં જઇને અટકે.
ઉર્મિના તો દરિયા ઉમટે,
ભાવોના લઇ મોજા ઉછળે;
નીંદરને પગથારે ભીંજવે,
યાદોના છીપલાં દઇ પટકે.
છિન્નભિન્ન પલ-રેત પર રખડે,
ઉડી પવનને ઝોકે વળગે;
ખોબો ભરી ફૂંફો તો અડકે,
દિલને સઘળા કટકે કટકે.
બની બાલ માબાપને શરણે,
કદી સૂર સહોદરના રણકે;
સખી-સખા તો રોજને શમણે,
સ્વ-જન સૌ પાંપણની પલકે.
મર્કટ મનડું કેવું ભટકે,
હો બધું તો યે કંઇ ખટકે.
પરમ પ્રેમ February 7, 2008
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , 1 comment so far 
અગદ્યાપદ્ય :
પાંપણના પડદા પંપાળતાં,
સોનેરી કિરણો પ્રભાતના………….તારો પ્રેમ છે.
કમનીય કાયાને મરોડતો,
જુલ્ફોને રમાડતો સમીર તો……….તારો સ્પર્શ છે.
ચેતના જગાડતી ને પ્રેરતી,
આછી પાતળી વાદળી…………….તારું વ્હાલ છે.
દિલને ડોલાવતાં લીલાંછમ,
તરુવર ને પાંદડાના રંગો…………તારી પ્રીત છે.
આકાશમાં આમતેમ ઉડતાં,
પંખીઓના સુરીલા ગીતડા………..તારો પ્યાર છે.
વ્યોમમહીં ઘેલાં થઇ ઘુમતાં,
નીરભર્યા ઉન્માદી મેઘ…………….તારો નેહ છે.
મનની મોસમે રંગ જામે,
તો લાગે પેલું મેઘધનુ સાચે………તારો સ્નેહ છે.
નિંદરિયે રોજ રોજ ઢાળતી,
શમણાં સજાવતી રાતડી…………..તારી હૂંફ છે.
યુગોથી રમાતી પેલી આદિ
ને અંતની આંખની મીંચોલી……..તારી મમતા છે.
આ પ્રેમમાં છે છૂપી ને ઉંડી એક વેદના,
“તું છે” એ વાત તો, છે કેવળ કલ્પના !!!!;
તોયે…. તરંગી આ મનનો વિશ્વાસ છે,
કે તુલસીના ઝીણા ઝીણા પત્તામાં……….તારો પ્રેમ છે.,પરમ પ્રેમ છે…..
કંપ January 29, 2008
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , 2 comments 
આંચકા ભૂતળને લાગે, તો ધરતીકંપ થઇ જાય છે,
ધક્કા ભીતરને વાગે, તો ધિક્કારકંપ થઇ જાય છે.
ન નીકળે લોહી પણ, પડે કાળજે ચકામા એવા,
કે સમયનો મલમ,ભરી દે જખમ તો યે ડાઘ રહી જાય છે.
શબ્દોના તારે, નીતરી સમજી જાય વેદના,
કે કર્યાં’તાં કાલે પોતાના, આજે સાવ પરાયા થઇ જાય છે.
ના દોષ કોઇના, હોય બધાં ઋણાનુબંધ એવાં,
કે સમયની સંગસંગ, ઇન્સાન પણ બદલાઇ જાય છે.
વીંધાઇ ધારદાર,સમજાય સત્ય આરપાર,
કે ચાંદ પર ચડતા માનવીથી, ક્યાં દિલ સુધી પહોંચાય છે ?!!!!
મારું અમદાવાદ ખોવાયું January 16, 2008
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , 1 comment so farમારું અમદાવાદ ખોવાયું,
વતનપ્રેમી મન બોલી ઉઠ્યું,
પેલું શાંત નગર ક્યાં ગયું ?
મારું અમદાવાદ ખોવાયું……મારું અમદાવાદ ખોવાયુ.
કાલે બોલાતા મિલના ભૂંગળા
આજે સૂરો સાયરનના;
કાલે પડતી સવાર કૂકડાથી,
આજે ગાડીના ઘોંઘાટથી…….મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
જ્યાં જુઓ ત્યાં ઇમારત ઉચી,
પણ ધૂળની ઢગલીઓ જૂની;
સી.જી રોડ કે એસ.જી રોડ હોય,
ભીડ તો સર્વે ભારી…………મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
સાઇકલ,રીક્ષા,બસ કે ગાડી,
વિના નિયમ સૌ ચાલે આડી;
સિગ્નલ મોટી ખુબ શોભતી,
પણ વાહન દોડે સૌ હટાવી…..મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
અગાશીએ ઉપર, ચારેકોર જ્યાં દીઠું,
ઓહોહો, એ તો ન્યુયોર્ક સમું દેખાયું;
ખેંચી નયનો,કેટલું શોધ્યું,
તોયે મારું, ઘર મને ના જડ્યું…..મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
મઝધારે નૈયા January 9, 2008
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , add a comment
મુક્તક :
ભવસાગરમાં વહેતી નૈયા,
હું નથી કાબેલ તરવૈયા,
પ્રભુ, તુજ વિણ ન કોઇ ખેવૈયા,
પાર ઉતાર મઝધારે નૈયા.
લીલું પાન December 18, 2007
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , add a comment
પાન લીલું, બની રાતું,
ખરે પછી થઇ પીળું,
સાવ નરવું કુદરત તારું,
રૂપ નીતરતું ભીનુ;.
જાણે ક્યાંથી પીંછી બોળી,
નિસર્ગ રચે રંગોળી,
દ્રશ્ય પછીતે ભાસે કોઇ,
રમતું આંખ-મીંચોલી.
