તુલસીના વન November 8, 2008
Posted by devikadhruva in : સ્વરચના , add a comment
તુલસીના છોડ લીલાંછમ,
બની વન વન ઉગે મારે આંગણ,
લોક મને આવી આવી જોઇ હવે પૂછે,
કહેને અલી,કોણે અહીં,કીધા આવી કામણ ?
કે તુલસીના છોડ લીલાંછમ,
બની વન વન ઉગે તારે આંગણ ?
એ..તો વાયુ સંગ વાતું માનું વ્હાલ,
જેમ ફળફૂલ ફાલે ખુબ ફાગણ,
એમ છોડ રામશ્યામ બની વન વન ઉગે,
કે તુલસીના છોડ લીલાંછમ,
બની વન વન ઉગે મારે આંગણ..
કોઇ કહો સૂરજને પાછો વળે October 18, 2008
Posted by devikadhruva in : સ્વરચના , add a comment
કોઇ કહો સૂરજને પાછો વળે,
મારા કામમાં આવીને કાં આડો પડે ?
ક્યારેક વળી એ તો આંખે નડે !
કોઇ કહો સૂરજને ધીમો તપે…..
હઠીલો ફરતો એ માથે ચડે,
નાજૂક ત્વચા મારી એથી બળે,
વારી વારી મથી ના તો યે ખસે !
કોઇ કહો સૂરજને ધીમો તપે…..
થાકી હારીને જોઉં સાંજે જ્યાં નભે,
અદભૂત ધરી રૂપ દિલને હરે,
ભરીને આંખોમાં માણું, ત્યાં ઢળી પડે !
કોઇ કહો સૂરજને પાછો વળે…..
આલમને રાખીને આખી અંધારે,
જાણે કાળી એક કોટડીમાં પૂરે,
દૂર દૂર પૂરવના દેશે જઇ ઘૂમે !
કોઇ કહો સૂરજને પાછો વળે…….
અક્ષરના આગિયા October 8, 2008
Posted by devikadhruva in : સ્વરચના , add a commentઅંધકારના ઓરડે આવીને વળગે,અક્ષરના આગિયા ફરકે ને ચમકે,
પકડાવી હાથમા કલમ ને કાગળ,ટપટપ ટપકે ને પછી જ અટકે.
આભલે ભમતી જલભરી વાદળી,અવનીને આરે વરસીને જંપતી,
તૃષિત ધરતીને પીવડાવી પ્રેમથી,ગ્રહી ગરમીને પાછી એ વળતી.
ઝાડીથી ઉડતી પક્ષીઓની ટોળકી,વાડ પર બેસીને દાણાને ટાંપતી,
ચાંચેથી ચાંચમાં ખવડાવી નેહથી,હારબંધ ઉડી નિજમાળે જઇ બેસતી.
સ્મૃતિ તો માની રોમરોમ ફરતી,આસપાસ ગોળ ગોળ રોજ રોજ ઘૂમતી,
વીણાના તાર જાણે ઝંકારી દિલમહીં,બની સરસ્વતી સતત એ વહેતી.
સમય સ્મરણ September 9, 2008
Posted by devikadhruva in : સ્વરચના , add a comment
વીતેલા દિવસો જીવનના સ્મરણ બનીને રહી ગયાં,
બીડેલા નયનના અવિરત સ્વપ્ન બનીને રહી ગયાં….
આથમતી સંધ્યાએ સૂમસામ ખંડેરોમાં હેલી થઇને,
એકાંતને ભીંજવતો ઇતિહાસ બનીને રહી ગયા..….
વીતેલા પ્રસંગોના કટકે કટકા હાથમાં લેતા,
સમી સાંજના ચમકતા સિતારા બનીને રહી ગયાં…..
કદમ કદમ પર સાથોસાથ ચાલતાં રહીને,
સમયના સંભારણા નાવના હલેસા બનીને રહી ગયાં…..
કાળના મુખમાં કોળિયો બનતા હરપળના ટૂકડા,
રાતના અંધકારમાં આગિયા બનીને રહી ગયાં…..
યુગની મૂઠ્ઠીમાં ઠલવાતા ક્ષણોના પ્રત્યેક કકડા,
દિલ બહેલાવતા પતંગિયા બનીને રહી ગયાં….
શ્રાવણી રોશની August 16, 2008
Posted by devikadhruva in : સ્વરચના , add a comment
નવજાત બાળ જોઉં ને ધક ધક, થાય હૈયે શુંશું લખુ;
માસુમ ચહેરો જોઉં ને થાય એકાએક ઇશ્વર લખુ.
પ્રથમ રુદનનો સૂર સાંભળી વિસ્મયનો ભંડાર લખુ,
ઘેરી નિંદનું સ્મિત આહા, બ્રહ્માંડનો આવિષ્કાર લખુ.
નાજુક કોમળ સ્પર્શી હથેળી, નિયતિનો આકાર લખુ,
નિર્દોષ ઉઘડતા નેત્રો નીરખી,સપનાઓ સાકાર લખુ.
પદ્મશો પંપાળી અંગૂઠો, ઇશાનો અજબ ઉપહાર લખુ,
લાગણી બની ગોવાલણી ર્હ્રદયે રચાતો રાસ લખુ.
મનને પકડી કલમમાં આજે, અશનિનો ચમકાર લખુ,
દિલ નિચોવી સમંદર જેટલો પ્રેમ પારાવાર લખુ.
ઉગી સુરખી ભરી આંગણે એક એવી સવાર લખુ,
નવજાત શિશુ જોઇ જોઇ થાય હૈયાનો હાર લખુ.
વિશાલાકાશે ભરી રોશની,પરમેશ્વરને અહોભાવ લખુ,
અડગ અચલ ધ્રુવ-તારકોનો બસ, જયજયકાર લખુ…..
અશનિ=વિજળી
