jump to navigation

પીવાઈ ગયુ… July 30, 2019

Posted by devikadhruva in : ગઝલ , add a comment

માન્યું અમૃત, તો એ પીવાઈ ગયુ.
એટલે તો પછી જીવાઈ ગયું.

 

પોત  મખમલ શું  મુલાયમ હતું.
કાળની સોયથી સીવાઈ ગયું.

 

દિલડું એવું તો ચીરાઈ ગયું.
લોહી ઊડી,નભે ચીત્રાઈ ગયું.

 

જો વલોવાય તો માખણ  મળે
એ વગર ગીત તો ભૂલાઈ ગયું.

 

શ્વાસ છે, તો જગત આ આપણું;
બાકી તો ફ્રેમમાં ટીંગાઈ ગયું.

સોનેરી એક સાંજ… July 25, 2019

Posted by devikadhruva in : ઑડિયો/વીડિયો , add a comment

ગુજરાત છે….. July 22, 2019

Posted by devikadhruva in : ઑડિયો/વીડિયો , add a comment

કમાલ છે…… July 19, 2019

Posted by devikadhruva in : ઑડિયો/વીડિયો , add a comment

ન જવાબ છે, ન સવાલ છે,
ન પૂછો કશું, શી કમાલ છે.

રજકણ કહો, કે સૂરજ કહો,
જગની સદા, એ મશાલ છે.

છો જગત બધું ભમતું રહે,
એ રહે છતાં, ખુશહાલ છે !            

કદી દે સુખો, કદી દે દુઃખો,
જીરવો નહિ, તો કરાલ છે !

એ વિરાટ છે ને વિશાલ પણ,
જે ગમે તે સૌનો ગુલાલ છે.

કદી ધૂપ દે, કદી છાંવ દે,
ભગવાન છે, તે ત્રિકાલ છે !

દ્વય બંધ રાખી નયન અને,
ભજતા રહો, એ વહાલ છે..

તડકો… July 18, 2019

Posted by devikadhruva in : ઑડિયો/વીડિયો , add a comment

કલમને કરતાલે …. July 17, 2019

Posted by devikadhruva in : Uncategorized , add a comment

 

 

લો અમે તો ચાલ્યાં પાછા કલમને કરતાલે ….

 

રોમરોમ શરણાઈ વાગે, કલરવ ડાળે ડાળે

મઘમઘ રંગ સુગંધ બનીને, મહેકે મનને માળે

ટમટમ ટમકે અક્ષર જાણે, નભને તારે તારે

લો અમે તો ચાલ્યાં પાછાં શબ્દને સથવારે  ….….

 

મબલખ અઢળક ઘેરી-ઘેરી, વરસ્યાં નવલખ ધારે

વાંકા કાંઠા તોડી દોડ્યા, ઉરસાગરને નાદે

તટના ત્યાગી નામ પછી તો, ઉડાન પાંખે પાંખે

લો અમે તો ચાલ્યાં પાછાં અક્ષરને અજવાળે ….…

 

હળવે-હળવે જીવને શિવનો અર્થ પરમ અહીં જાગે

જૂઠ્ઠા જગનો કાજળ-કાળો અહં ભરમ સહુ ભાગે

સચરાચરનો પાર પમાડે, શબ્દ બ્રહ્મની પાળે

લો અમે તો ચાલ્યાં પાછાં કલમને કરતાલે ….

 

દરિયાને થાય…. July 10, 2019

Posted by devikadhruva in : ઑડિયો/વીડિયો , add a comment

દરિયાને થાય કદી રેતી હું થાઉં  ને રેતીને થાય,બનું દરિયો.
કાંઠા તો બેઉ કહે આંગળી ચીંધીને કે તારો ખજાનો છે ભરિયો..

 

મર્કટ આ મનડું તો આમ તેમ ભટકે,
સઘળું  હો પાસ પણ  ક્યાં ક્યાં જઈ અટકે.
ઉંચેરા વાદળની આંખ છે ધરા પર,
ને ધરતીની વરાળ જાય આભ પર.
સદીઓ વીતી, ના જાણે કોઈ ક્યારે આ ભીતરનો દરિયો.
દરિયાને થાય કદી રેતી હું થાઉં ને રેતીને થાય,બનું દરિયો.

 

છે મઝધારે રહેવાનું આકરું અકારું,
ને કિનારે  પહોંચ્વાને હામ હું ન હારુ
જો સમંદર,અંદરથી  ફીણ-ફીણ થાતો,
અડકી રેતીને વળી પળમાં વળોટાતો.
‘નથી’તે પામવાની  ઝંખનાએ એને તળિયેથી ઉંચકીને ફેરવ્યો.
દરિયાને થાય કદી રેતી હું થાઉં  ને રેતીને થાય,બનું દરિયો.

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.