કંપ January 29, 2008
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , 2 comments 
આંચકા ભૂતળને લાગે, તો ધરતીકંપ થઇ જાય છે,
ધક્કા ભીતરને વાગે, તો ધિક્કારકંપ થઇ જાય છે.
ન નીકળે લોહી પણ, પડે કાળજે ચકામા એવા,
કે સમયનો મલમ,ભરી દે જખમ તો યે ડાઘ રહી જાય છે.
શબ્દોના તારે, નીતરી સમજી જાય વેદના,
કે કર્યાં’તાં કાલે પોતાના, આજે સાવ પરાયા થઇ જાય છે.
ના દોષ કોઇના, હોય બધાં ઋણાનુબંધ એવાં,
કે સમયની સંગસંગ, ઇન્સાન પણ બદલાઇ જાય છે.
વીંધાઇ ધારદાર,સમજાય સત્ય આરપાર,
કે ચાંદ પર ચડતા માનવીથી, ક્યાં દિલ સુધી પહોંચાય છે ?!!!!
મારું અમદાવાદ ખોવાયું January 16, 2008
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , 1 comment so farમારું અમદાવાદ ખોવાયું,
વતનપ્રેમી મન બોલી ઉઠ્યું,
પેલું શાંત નગર ક્યાં ગયું ?
મારું અમદાવાદ ખોવાયું……મારું અમદાવાદ ખોવાયુ.
કાલે બોલાતા મિલના ભૂંગળા
આજે સૂરો સાયરનના;
કાલે પડતી સવાર કૂકડાથી,
આજે ગાડીના ઘોંઘાટથી…….મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
જ્યાં જુઓ ત્યાં ઇમારત ઉચી,
પણ ધૂળની ઢગલીઓ જૂની;
સી.જી રોડ કે એસ.જી રોડ હોય,
ભીડ તો સર્વે ભારી…………મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
સાઇકલ,રીક્ષા,બસ કે ગાડી,
વિના નિયમ સૌ ચાલે આડી;
સિગ્નલ મોટી ખુબ શોભતી,
પણ વાહન દોડે સૌ હટાવી…..મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
અગાશીએ ઉપર, ચારેકોર જ્યાં દીઠું,
ઓહોહો, એ તો ન્યુયોર્ક સમું દેખાયું;
ખેંચી નયનો,કેટલું શોધ્યું,
તોયે મારું, ઘર મને ના જડ્યું…..મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
મઝધારે નૈયા January 9, 2008
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , add a comment
મુક્તક :
ભવસાગરમાં વહેતી નૈયા,
હું નથી કાબેલ તરવૈયા,
પ્રભુ, તુજ વિણ ન કોઇ ખેવૈયા,
પાર ઉતાર મઝધારે નૈયા.
