પછી શું છે? April 29, 2019
Posted by devikadhruva in : ગઝલ , add a commentજતું હોય છે… April 28, 2019
Posted by devikadhruva in : ગઝલ , add a commentઘણી વાર ઘણું બધું ગમી જતું હોય છે.
બધી વાર બધું ય, ક્યાં મળી જતું હોય છે ?
ચહો કંઈ ને મળે કંઈ, એવું ઘણું લાગે ને
ન ધારેલું સપન, કદી ફળી જતું હોય છે!
નવું જૂનું અને જૂનું નવું થયે જાય છે.
અહીં કોઈ સમયને, ક્યાં કળી જતું હોય છે !
જે ચ્હેરો અરીસે હતો સદા, તે આજે નથી.
આ દર્પણ બચપણનું મ્હોં, ગળી જતું હોય છે.
કદી એવું બને, ભીતર કંઈ ને બ્હારે કંઈ,
સત્ય એમ અસત્ય થઈ, વળી જતું હોય છે.
એ વાત ખોટી છે… April 25, 2019
Posted by devikadhruva in : ગઝલ , 1 comment so farહવે સૌને આવડે છે! April 24, 2019
Posted by devikadhruva in : ગઝલ , add a commentકોમ્પ્યુટર યુગમાં નવું નાચતા, હવે સૌને આવડે છે!
આંગ્ળીઓના ટેરવે રાચતા, હવે સૌને આવડે છે!
પાટી-પેનને નેવે મૂક્યાં, ડસ્ટર-બસ્ટર તો હવામાં,
‘કી’ની ક્લીકથી લખતા ભૂંસતા,હવે સૌને આવડે છે!
જુનૂ ને જાણીતું સઘળું નવા આકાર લઈ રહ્યું છે.
લો, આડી રીતે ઘી કાઢતા, હવે સૌને આવડે છે!
ડુંગર ખોદી ઉંદર કાઢે, પ્રખ્યાતિના પહાડ જીતે.
ધીરા ડગથી દ્વારો વાસતા, હવે સૌને આવડે છે!
સમજી જા ‘દેવી’, ચેતી જા વહેલી, નહીં તો, અહીં તો,
“કસીનો’ જેવું રમતા, લૂંટતા, હવે સહુને આવડે છે.
મળતો નથી…. April 23, 2019
Posted by devikadhruva in : ગઝલ , add a commentમાણસ હવે, માણસને કૈં મળતો નથી.
ને જો મળે, તો એ હવે હસતો નથી.
બેસી રહે છે ‘ફેસબુક’ના જ ફળિયે,
કોઈ તમારા આંગણે જડતો નથી.
દેખાય છે એ ‘ઓન લાઈનો’ ઉપર,
એકલો પડે,પણ એ સૂનો પડતો નથી.
રોજે મઝા માણે છે ‘સેલ્ફી’ હાથ લઈ,
એ ‘સેલ્ફ’ સિવાય, ચાહી પણ શક્તો નથી.
મારી તમારી સૌની છે આ સ્થિતિ હોં!.
માણસ હવે, માણસને ઓળખતો નથી!!
મંદિર હવે મનમાં કરે તો સારું છે.
બાકી એ ખુદમાં પણ, ખરું ભળતો નથી.
જુદા હતા વાર્તાના એ ઈશ્વર બધા,
એમ માનવી, ઈશ્વર કંઈ બનતો નથી!
અલ્લડ આ મેઘ…. April 8, 2019
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , add a comment
મૌન કુદરત કહે શબદને… April 7, 2019
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , add a commentધરતી લીલી સાહેલી ને સૂરજ તો જગ સાજન,
કોમળ કૂણો તડકો વીંટે અંગ અંગ મનભાવન.
નૂતન ફૂટતી કળીઓ આણે મનમાં થનગન ફાગણ,
વાયુ લાવે સંદેશાઓ વાદળ જાણે વ્હાલમ.
ઉંચા અદકા પરવત ભરતા ચિંતનની કો’ ગાગર,
તળિયે ખળખળ વ્હેતા ઝરણાં લાગે પગના ઝાંઝર.
નીર નદીના નિર્મલ રાખે અંતરતલને પાવન,
પંખી મધુરા ગીતો ગાતાં તરુવર જાણે પાગલ.
તેજ સમેટી સૂર્ય સૂવાડે દઈને શ્યામલ ચાદર,
પરમ શાંતિ શિર પર જ્યારે ટમકે ટમટમ તારક.
ચાંદ રેશમી રાતની સાથે કરતો સરતા કામણ,
આભ ઝળુંબી ચૂમે ધરાને, દર્પણ જાણે સાગર.
મૌન કુદરત કહે શબદને; નિયતિ છે આવન-જાવન,
રૌદ્ર-રમ્ય, કરાલ કોમલ, સઘળું ઝીલશે માનવ?.
‘પળ-અકળ’….. March 18, 2019
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , add a commentમાનનીય કવિ શ્રી યોસેફ મેકવાનના સૌજન્યથી અને શ્રીમતી રેખા કમલ મહેતા તરફથી મળેલ તસ્વીર..આનંદપૂર્વક..
‘કુમાર’-માર્ચ ૨૦૧૯માં પ્રગટ થયેલ સ્વરચના..
‘પળ-અકળ’…..
રંગપર્વ… March 17, 2019
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , add a commentયાદ આવે…. March 15, 2019
Posted by devikadhruva in : ગઝલ , 1 comment so farમાર્ચનો મહિનો ફરે ને મા મને બહુ યાદ આવે.
એક ઝીણી વેદના હૈયું હલાવી બહાર આવે.
આમ તો સૌ કહે છે, કુદરતમાં વસંત આવીને ખીલી,
કેમ સમજાવું કે, મારા મનમાં ખરતા પાન આવે.
હાડ, લોહી, ચામ સઘળું જેનું અમને આ મળ્યું છે,
એને માટે કંઈ કર્યું નહી, આજ એવું ભાન આવે.
રોજ કાગળ-પેન લઈ શાંતિથી ને ધીરે ધીરે,
કંઈક લખતી ને પછી થોડુંક હસતી, યાદ આવે.
ઘર મહીં નીચે ઢળી ને કેવી ક્ષણમાં એ ઉપર ગઈ!
ને ‘છે’માંથી તો ‘હતી’ થઈ ગઈ, મા તુજ વિણ તાણ આવે.
‘પંખીને ચણ, તુલસી જળ, ગાયોને પૂળા,આપતી તું
હર પલે ઝંખુ કે આ દિલે સતત એ ગાન આવે.
માગું તો માંગુ, એ કે તુજ જેવી મુજમાં ઝાંય આવે..
માર્ચનો મહિનો ફરે ને મા, મને બહુ યાદ આવે.