મારું અમદાવાદ ખોવાયું January 16, 2008
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , trackbackમારું અમદાવાદ ખોવાયું,
વતનપ્રેમી મન બોલી ઉઠ્યું,
પેલું શાંત નગર ક્યાં ગયું ?
મારું અમદાવાદ ખોવાયું……મારું અમદાવાદ ખોવાયુ.
કાલે બોલાતા મિલના ભૂંગળા
આજે સૂરો સાયરનના;
કાલે પડતી સવાર કૂકડાથી,
આજે ગાડીના ઘોંઘાટથી…….મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
જ્યાં જુઓ ત્યાં ઇમારત ઉચી,
પણ ધૂળની ઢગલીઓ જૂની;
સી.જી રોડ કે એસ.જી રોડ હોય,
ભીડ તો સર્વે ભારી…………મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
સાઇકલ,રીક્ષા,બસ કે ગાડી,
વિના નિયમ સૌ ચાલે આડી;
સિગ્નલ મોટી ખુબ શોભતી,
પણ વાહન દોડે સૌ હટાવી…..મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
અગાશીએ ઉપર, ચારેકોર જ્યાં દીઠું,
ઓહોહો, એ તો ન્યુયોર્ક સમું દેખાયું;
ખેંચી નયનો,કેટલું શોધ્યું,
તોયે મારું, ઘર મને ના જડ્યું…..મારું અમદાવાદ ખોવાયું.
Comments»
તમારું તો અમદાવાદ ખોવાયું!! પણ મારું તો આખે આખું સાસરું ખોવાણું …ક્યાં છે કોઈ શોધી આપે???