ઉનાળો June 3, 2013
Posted by devikadhruva in : ગઝલ , add a comment
“વેબગુર્જરી” પરિવારનુ પ્રથમ નવલું નજરાણું એટલે ‘ગ્રીષ્મવંદના’નામે ઇપુસ્તક.
તેમાં સમાવેશ પામેલ મારી એક રચના ‘ઉનાળો’ અત્રે સહર્ષ આપની સમક્ષ… ***************************
છંદવિધાન- હજઝ- ૨૮ ( લગાગાગા*૪)
ગુજાર્યો જીંદગીનો જે ઉનાળો યાદ આવે છે.
ધરા જેવી હતી હૈયાવરાળો યાદ આવે છે.
સૂકા સૂમસામ રસ્તા પર ફરે ના બે પગુ પ્રાણી,
ઝરે જલ-ધન, મળે માનવ રૂપાળો યાદ આવે છે.
નિશાળોની રજામાં માણવા મળતી મઝા કેવી,
એ વ્હાલી બાના ગામે કેરીગાળો યાદ આવે છે.
શિશુવયના લડી ઝઘડીને રમતા સાથ સૌ સંગે,
ભગિની-ભાઇનો એ નેહ નિરાળો યાદ આવે છે.
ભલે બાળે, દઝાડે ઝાળ સૂરજ ચૈત્ર-વૈશાખે,
મળે જે માર્ગમાં વૃક્ષોનો માળો યાદ આવે છે.
હકીકત તો અનોખી સ્હેલ છે સંસાર ઉનાળાની,
સમંદર ઓટ ને ભરતી ઉછાળો યાદ આવે છે
સ્વર્ગીય સમૃધ્ધિ.
Posted by devikadhruva in : ગઝલ , add a comment
Canadian rocky mountain at Jasper
નથી જાણ્યું હશે, કે ના હશે, કો’ સ્વર્ગનો આવાસ,
અને જો એ, હશે તો, થાય એવો અહીં કર્યો એહસાસ.
અનોખા ખૂબ ઉંચા શિખરો ભૂરા અને નીલા,
ભળી રાખોડી રંગોથી ભરે ભસ્માંગ-શો આભાસ.
ઝિલી ઝીલાય ના શબ્દો મહીં, કુદરત કલા અદ્ભૂત,
મઢેલા બર્ફ હિરાઓ તણા હારો વિંટ્યા ચોપાસ.
ડુબાડો જાતને પૂરી, નક્કી અહીં ખુદને ખોળો,
ગિરિમાળા પડી, અંગડાઇ લૈ એકાંતનો સહવાસ.
નથી જાણી હશે કેવી, અનંતે સ્વર્ગની સુવાસ,
કવિ વૃંદે રચ્યો એથી વધુ રૂડો કીધો એહસાસ..
જુદી જુદી શાન..
Posted by devikadhruva in : ગઝલ , 1 comment so farજમાને જમાને, જુદી જુદી શાન છે.
વડીલો ખૂણામાં, જુવાનોને માન છે.
હતી જે મઝા દાળ લાડુ ને વાલની,
પીઝા,નાન પીટા,સુરાહીને સ્થાન છે.
હજ્માજમ જેવા, સૌ રસમ પીરસાતા,
હવે રોજ રોજે, મદિરાના પાન છે.
લઇ પેન-પાટી, લખાતો હતો કકકો,
હવે આઇપેડ, આઇફોનોમાં ગાન છે.
ગયા ટેલીગ્રામો,પછી ફોન ફેક્સો,
મળે છે ઇમૈલો, ને ટેક્સ્ટના માન છે.
કરે દર્શનો સૌ, હવે તો યુટ્યુબ પર,
કથાઓ,ભજન નાટકોના યે નાદ છે.
ચઢયા ચાંદ પર ને વળી શોધ મંગળ,
હજી કેમ અંતિમ પળથી અજ્ઞાન છે ?!!
