પરખ June 5, 2009
Posted by devikadhruva in : સ્વરચના , 1 comment so far
કોમળ કૂણી કૂંપળ ફૂટી,
મૂળની પરખ વગર.
કૂંપળમાંથી કળી બની,
ડાળની ઓળખ વગર.
કળીમાંથી પાંખડી બની,
કાંટા વચ્ચે ય ખુબ ખીલી.
ઝુલી ગુલાબી ફૂલ બની,
ખુદની ઓળખ વગર.
શિશુ રમતો દોડતો આવી,
જોતો જોતો ભાવસભર;
મ્રુદુ હાથે ચૂંટી પાંખડી,
આપી માને સ્મિત વદન.
ખુશી બાળની જોતા માએ,
ઝટ ધરી પ્રભુચરણ;
પાંખડી નાની મગરૂર હસી,
પામી મનમાં નિજપરખ…
