ઘર મંદિર July 7, 2007
Posted by devikadhruva in : કાવ્યો , 11 comments 
ગઈ કાલની સવાર અહીં હતી પહેલી,
આજની રાત હવે રહી છેલ્લી;
વચમાં વરસ વીસની વાત વીતી,
સ્મૃતિ-ગઠરી બાંધી-છોડી નીસર્યાં ચાલી.
હળવે ફરે છે પાના જૂના,
મનમાં છે જે હજી તાજાં,
પ્રસંગો ખૂલે છે ખૂણે ખૂણે,
પ્રગટે છે જેમ દીવે દીવા.
શૈશવ વીત્યું દીકરાઓનું,
બા-દાદાની શીળી છાયામાં,
ભણ્યાં ગણ્યાં ને પરણી માંડ્યાં,
આ જ ઘરમાં કુમકુમ પગલાં.
મોંઘામૂલા દિવસો અમારાં,
સ્વજન મિત્રોના નિકટ સાથમાં,
ભૂલાય કેમ હા સૌની વચમાં,
શિવ સદાયે મારાં ઘરમાં.
ટૂંકા નાના સીમિત આંચલમાં,
પોષાયાં સૌ પ્રેમ-મંદિરમાં,
ક્ષણ-કણ વીણી આ જ ઘરથી,
બાંધ્યા સૌએ નીજના માળા.
વીતેલી આ સમય-વીણા પર,
સ્મરણ-નખલી ફરે છે ઘરમાં,
સુખી સૂરીલા સૂરો છેડે,
જાણે આરતી ઘર-મંદિરમાં.
